تبادل
لینک هوشمند
پشه ای در استکان آمد فرود
تا بنوشد آنچه واپس مانده بود
کودکی از شیطنت بازی کنان
بست با دستش دهان استکان
پشه دیگر طعمه اش را لب نزد
جست تا از دام کودک وارهد
خشک لب می گشت، حیران، راه جو
زیر و بالا، بسته هرسو، راه او
روزنی می جست در دیوار و در
تا به آزادی رسد بار دگر
هرچه بر جهد و تکاپو می فزود
راه بیرون رفتن از چاهش نبود
آنقدر کوبید بر دیوار سر
تا فروافتاد خونین بال و پر
جان گرامی بود و آن نعمت لذیذ
لیک آزادی گرامی تر، عزیز
نظرات شما عزیزان:
لیک آزادی گرامی تر ، عزیز
برچسب‌ها: آزادیفریدون مشیری
تاريخ : سه شنبه 5 شهريور 1392 | 13:30 | نویسنده : بهزاد ساقرچيان |
هیچ اما هیچ روزگار ... قفس ... خیال ... آمدم اما ... شهریار ایران ... خوابی و خماریی ... مزار ... خوش می روی بر بام ما ... سکوت هم ... مژده بده ... دو قدم مانده که پاییز به یغما برود دزدیده ایم یک سیب ... امیدی به وصال تو ندارم ... ندانم کجا می کشانی مرا... به خاک من گذری کن ... من و تو ... ندارم به جز از عشق گناهی ... چون بمیرم ... من ساقی دیوانه ام ... سایت ماه اسکین طراح قالب وبلاگ رایگان با امکانات عالی
لطفا از دیگر مطالب نیز دیدن فرمایید
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: