دلم گرفته از این روزها،‌ دلم تنگ است 
میان ما و رسیدن ،‌هزار فرسنگ است

مرا گشایش چندین دریچه کافی نیست 
هزارعرصه برای پریدنم تنگ است

اسیر خاکم و پرواز سرنوشتم بود 
فرو پریدن و درخاک بودنم ننگ است

چگونه سر کند این جا ترانه ی خود را ؟‌
دلی که با تپش عشق او هماهنگ است

هزار چشمه ی فریاد در دلم جوشید 
چگونه راه بجوید که رو به رو سنگ است

مرا به زاویه ی باغ عشق مهمان کن 
در این هزاره فقط عشق ،‌پاک و بی رنگ است

"سلمان هراتی"