خوردیم در زمین ات
این خاک تازه تأسیس
از پشت سر به شیطان
از روبرو به ابلیس

از سُکر نامت ای دوست
با آن که مست بودیم
مارا ببخش یک عمر
شیطان پرست بودیم

حالا در این جهنم
این سرزمین مرده
تاوان آن گناه و
آن سیب کرم خورده

باید میان این خاک
در کوه و دشت و جنگل
عمری ثواب کرد و
برگشت جای اول

"سعید بیابانکی"

در آینۀ چشم زلال تو ندارم

می دانی و می پرسیَم ای چشم سخنگوی

جز عشق جوابی به سوال تو ندارم

ای قُمری هم نغمه ، در این باغ پناهی

جز سایۀ مِهر پر و بال تو ندارم

از خویش گریزانم و سوی تو شتابان

با این همه راهی به وصال تو ندارم

"محمد رضا شفیعی کدکنی "

شهید عشق چرا خود کفن نسازد

سری به خاک فرو برده ام به داغ جگر

بدان امید که آلاله بر دَمَم از خاک

چو خط به خون شبابت نوشت چین جبین

چو پیریت به سر آرند حاکمی سفاک

بگیر چنگی و راهم بزن به ماهوری

که ساز من همه راه عراق میزد و راک

به ساقیان طرب گو که خواجه فرماید

اگر شراب خوری جرعه ای فشان بر خاک

ببوس دفتر شعری که دلنشین یابی

که آن دل از پی بوسیدن تو بود هلاک

تو شهریار به راحت برو به خواب ابد

که پاکباخته از رهزنان ندارد باک

"شهریار"